| آخرین ارسال ها |
| نوار پیام ها |
|
مدیریت پیام ها |
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
| اطلاعات نویسنده |
جمعه ۲ شهریور ۱۳۹۷ ۰۱:۳۰ بعد از ظهر
|
|||||
|
عضو
.jpg "تصویر حسنعلی ابراهیمی سعید شخصی")
شماره عضویت :
3401
حالت :
ارسال ها :
977
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
200
اعتبار کاربر :
1499
پسند ها :
144
تشکر شده : 243
|
عالم مردگان از جمله عوالمي است که همواره وقتي با آن مواجه مي‌شويم سؤالات و ابهامات بسياري براي ما به وجود ميآيد و هر فردي علاقه دارد بيشتر از اين عالَم بداند چراکه مرگ از جمله مباحثي است که هر فردي روزي با آن دست به گريبان خواهد شد. آنچه در ادامه ميآيد بخش نخست از سلسله مباحثي است که به طرح پرسش و پاسخ درباره مرگ و معاد مي‌پردازد و از کتاب «عالم برزخ؛ عالم حيات و زندگي» نوشته حجت‌الاسلام اسدالله محمدي‌نيا از پژوهشگران حوزه علميه قم عنوان مي‌شود:
 مردن در بعضي از زمان‌ها مثل روز پنج‌شنبه و شب و روز جمعه و… در کاهش عذاب قبر تأثير دارد، البته اين بدان معنا نيست که هر فردي با هر کار و گناهي که کرده به محض مردن در اين ايام مقدس، عذابش کم مي‌شود، بلکه مراد آن است که فرد اگر مؤمن بود، اين ايام باعث تخفيف عذاب قبرش خواهد شد. امام صادق عليه‌السلام فرمود: «مَنْ مَاتَ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ الْخَمِيسِ إِلَى زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَهِ أَمِنَ مِنْ ضَغْطَهِ الْقَبْرِ»؛ هر مؤمني که از ظهر روز پنج‌شنبه تا ظهر روز جمعه بميرد، خداوند او را از عذاب قبر حفظ مي‌کند. رسول خدا صلي‌الله عليه و آله فرمود: «انما يتصفحهم في مواقيت الصلاه فان کان ممن يواظب عليها عند مواقيتها لقنه شهاده ان لااله الاالله و ان محمدا رسول الله و نحي عنه ملک الموت ابليس»؛ ملک الموت در اوقات نماز بر کارهاي مردم نظارت و توجه بيشتري دارد، اگر کسي مواظب وقت نمازش بود و به نماز اول وقت اهميت مي‌داده است، در وقت مرگ شهادتين «أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ و أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ» را به او تلقين کنند و همين اهميت به نماز اول وقت باعث مي‌شود که لحظه جان دادن ملک الموت ابليس را از وسوسه دور کند.اسرار نهفته زيادي وجود دارد که در برزخ آشکار نمي‌شود بسياري از مردم جهان در اثر غفلت و توجه به زرق و برق دنيا از برزخ و قيامت غافل‌اند و سرگرم بازي با دنيا هستند، اما وقتي مردند متوجه مي‌شوند که عمري را به غفلت و گناه و اتلاف عمر سپري کردند. قرآن کريم در اين مورد مي‌فرمايد: «أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ* حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ»؛ تفاخر و مباهات بر يکديگر شما را از خدا و قيامت به خود مشغول داشت و اين کارها تا لحظه ورود به قبر ادامه يافت. رسول مکرم اسلام صلي‌الله عليه و آله فرمود: «النَّاسِ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»؛ مردم در خواب غفلت‌اند، وقتي مردند بيدار مي‌شوند. براساس آنچه گفته شد، بيشتر مردم بعد از مرگ چشم‌ها و گوش‌هاي برزخي‌شان باز مي‌شود و بسياري از رازهاي نهان را مي‌بينند و مي‌شنوند، در عين حال اسرار نهفته زيادي وجود دارد که در برزخ روشن نمي‌شود، بلکه وقتي وارد صحنه قيامت کبري شد، آشکار مي‌شود. بر همين اساس روز قيامت را «يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ» گويند، زيرا آنجا همه اسرار و حقايق آشکار مي‌شوند، لذا علام برزخ يک نوع مرقد و خوابگاه موقت است چنانچه قرآن کريم مي‌فرمايد: «مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا»؛ منکران معاد گويند (اي واي بر ما) چه کسي ما را از خوابگاهمان برانگيخت. بنابراين عالم برزخ، عالم شهود محض و خالص نيست و همه حقايق آنجا روشن نمي‌شود و مقداري خواب در آن راه دارد، البته خوابي که مناسب برزخ است. آيا در عالم قبر همه بدن‌ها متلاشي مي‌شود بدن اکثر مردم متلاشي و از بين مي‌رود، اما بدن‌هاي پيامبران و ائمه اطهار عليهم‌السلام از بين نمي‌رو د و نه تنها آنان بلکه بدن اولياء الهي و علماي رباني که عمري با آن بدن که ابزار روح بوده به عبادت پرداخته‌اند و آن بدن وسيله‌اي براي ارتقا و رشد روح‌شان بوده، چنين بدن‌هايي از بين نمي‌رود و چنانچه بدن علمايي مانند شيخ صدوق رحمه‌الله عليه در ابن‌بابويه در تهران بعد از هزار سال و بدن علامه مجلسي رحمه الله در اصفهان بعد از حدود چهارصد سال و بدن قطب راوندي از علماي بزرگ در قم و ده‌ها عالم ديگر بدن‌هايشان سالم بوده است. انسان‌هاي خوب در عالم برزخ يکديگر را مي‌بينند و با هم ارتباط دارند از روايات استفاده مي‌شود که به محض ورود فرد جديد به عالم برزخ، کساني که در آن عالم هستند، اطراف او را مي‌گيرند تا از وضع دنيا و کساني که زنده‌اند و افرادي مرده‌اند، اطلاع پيدا کنند و به علاوه مؤمنان برزخي در آنجا گرد هم جمع‌اند و با هم جلسات شادي دارند به طوري که برخي از احاديث کيفيت اجتماع آنان را بيان مي‌کنند. بنابراين مي‌توان گفت از مجموعه احاديث استفاده مي‌شود که خوبان در عالم برزخ يکديگر را مي‌بينند و با هم ارتباط دارند، بلکه از وضع نزديکان و دوستان خوبشان نيز مطلع هستند منبع::: http://kohne_sarbaz_iran.rozblog.com/Forum/Post/582
ویرایش موضوع توسط : محمدELE
در تاریخ : یکشنبه ۲۳ دی ۱۳۹۷ ۰۴:۵۵ بعد از ظهر
دلیل ویرایش : https://www.uplooder.net/img/image/61/9f748796340df63cd9485bed065fedc3/t53030.JPG
می پسندم 2 0 2 
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||
|
|
|||||
| اطلاعات نویسنده |
آیا زمان و مکان مقدس تأثیری در قبر انسان دارد؟
جمعه ۲ شهریور ۱۳۹۷ ۱۰:۴۹ بعد از ظهر
[1]
|
|||
|
بانو
شماره عضویت :
499
حالت :
ارسال ها :
4733
محل سکونت : :
حریم قدس
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
1106
دعوت شدگان :
1
اعتبار کاربر :
74582
پسند ها :
4202
تشکر شده : 5426
|
عنوانش به مطلبش انگار نمیخوره .احتمالا باید ادامه داشته باشه کاش بیشتر بود
ممنون جناب ابراهیمی .gif) می پسندم 2 0 2
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
|
|
|||
| اطلاعات نویسنده |
آیا زمان و مکان مقدس تأثیری در قبر انسان دارد؟
یکشنبه ۴ شهریور ۱۳۹۷ ۱۰:۰۴ قبل از ظهر
[2]
|
|||
|
خلاصه پرسش
آيا دفن مردگان در کنار قبور ائمه ع براي آنها مفيد خواهد بود و اگر وصيت به چنين دفني، موجب آزار ديگران شود چه حکمي خواهد داشت؟ پرسش شخصي از دوستان اهل بيت که تقريباً حق الناس به گردن نداشته و شايد کمي حق الله به گردن داشته باشد؛ وصيت به دفن خود نزد امام هشتم کرده است. پرسش ما اين است آيا دفن او در حرم ائمه يا امامزادگان در حساب و کتاب و قبر او تأثيري خواهد داشت؟ از شما خواهشمندم دليل نيز بياوريد؛ چرا که براي قانع کردن ديگران نياز به دليل دارم؟ مثلا به من مي گويند که بردن جسد از تهران تا مشهد براي نزديکان مرحوم سخت است و شايد آنان به سختي بيفتند در حالي که عرفا بايد بروند و حتي شايد دو روز از کسب و کارشان نيز زده و به دردسر افتاده و بگويند: "مرگ فلاني هم شده براي ما درد سر" يا آن که ما بايستي خرج اقامت شان را بدهيم که سنگين تر و سخت تر مي شود و يا آن که بگوييم افراد دورتر و نزديکان درجه سه و چهار نيايند، در حالي که ما دوست داريم همه حضور داشته باشند. اگر لطف نماييد دليلي را اقامه کنيد تا ما نيز اين دلايل را به خانواده مرحوم بگوييم. به جز دليل پرسشي دارم مبني بر اين که اگر فردي پول کافي براي دفن نزد امام هشتم ندارد، چه کند؟ پاسخ اجمالي اين مسئله نسبت به افراد مختلف فرق مي کند و اگر فردي مؤمن واقعي بوده و تلاشش در زندگي اين بوده که حقي را ضايع نکند، دفن او نزد اولياي الاهي باعث آمرزش برخي کاستي ها و ارتقاي درجات معنوي او مي شود، اما اگر عملکرد او در دنيا بر معيار صحيحي نبوده، دفن در کنار اولياي الاهي به تنهايي نمي تواند تأثيري در آمرزش او داشته باشد. گفتني است، اگر فردي علي رغم ميل باطني به دفن خود در کنار اين پيشوايان، به دليل عدم تمکن مالي و يا هر دليل ديگر چون قرار ندادن ديگران در زحمت (که موضوع پرسشتان بود) نتوانسته به اين هدف خويش دست يابد، خداوند به يقين پاداش نيت پاک او را فراموش نخواهد کرد. پاسخ تفصيلي اين پرسش از چند زاويه قابل بررسي است: الف. تأثير مثبت دفن در کنار قبور اولياي الاهي، ب. مفيد بودن آن تنها در صورت نيت پاک و عملکرد مناسب متوفي در زمان زندگي، ج. تکليف افرادي که به دليل عدم تمکن مالي و يا هر دليل ديگر از اين فيض محروم مي شوند، د. فضيلت زيارت قبور و وظائف بستگان در اين ارتباط، هـ. اهميت وصيت و لزوم عمل به آن در صورت وجود شرايط، اکنون به همين ترتيب، به بررسي موارد فوق مي پردازيم: الف. در مورد بخش اول بايد گفت: آموزه هاي اسلامي، تفاوت در جايگاه دفن و برتري برخي جايگاه ها را بر برخي ديگر تأييد مي کند که به چند نمونه آن اشاره مي کنيم: 1. دفن انسان ها حتي برخي گناهکاران در کنار مکه مي تواند موجب امنيت آنها در روز قيامت باشد. [1] 2. امام صادق (ع) مي فرمايد: پروردگار به حضرت موسي (ع) وحي فرمود که استخوان هاي حضرت يوسف (ع) را از رود نيل بيرون آورد. حضرت موسي (ع) بعد از عمل به اين دستور، پيکر ايشان را به شام برده و در آن جا دفن کرد و به همين جهت اهل کتاب (يهوديان و مسيحيان)، پيکر مردگان خويش را به شام برده و در آن جا دفن مي کنند. [2] 3. امام حسن مجتبي (ع) به برادرشان امام حسين (ع) سفارش کردند که در صورت امکان، ايشان را در کنار قبر پيامبر خدا (ص) به خاک بسپارند. [3] ب. در مورد بخش دوم بايد توجه داشت؛ چنين دفني در صورتي اثر کامل خود را بر جاي خواهد نهاد که ميت از افراد با ايمان (گرچه گناهکار) باشد، اما افراد بي ايمان و آناني که مرتکب گناهان بزرگ مي شوند، نبايد اميد چنداني به آمرزش کامل خود، تنها به دليل مجاورت مدفنشان با محل دفن دوستي از دوستان خداوند داشته باشند. در اين راستا، اين داستان ما را در رسيدن به مطلوب ياري مي رساند: پيامبر خدا (ص) با حالتي عزادار در تشييع جنازه يکي از بهترين ياران خود حاضر شده و او را با دستان خود به خاک سپرده، ساختن قبر او را بر عهده گرفت! مادر سعد با مشاهده اين وضعيت، خطاب به فرزندش گفت که بهشت گواراي وجودت باد!، اما پيامبر (ص) رو به او کرده و فرمود: در کارى که مربوط به خداوند است با قاطعيت سخن مگو! هم اکنون سعد، دچار فشار قبر گرديد. بعد از آن که مردم از قبرستان برگشتند، گروهي از پيامبر (ص) پرسيدند: اي پيامبر خدا! شما نسبت به جنازه سعد احترام فراواني کرده و در طول تشييع او رفتاري بي سابقه انجام داديد و ...، اما سپس فرموديد که سعد دچار فشار قبر شد؟ فرمود آرى! سعد دچار فشار قبر گرديد؛ زيرا پارهاى از رفتارهاى او با خانواده اش چندان مناسب نبود. [4] اگر چنين رفتاري از پيامبر (ص) در زمان زندگي مبارکشان نتواند کيفر را به صورت کامل از انساني با ايمان منتفي کند، نتيجه خواهيم گرفت که دفن در کنار او و فرزندانش گرچه بسيار مفيد است، اما به تنهايي کافي نيست. ج. در مورد بخش سوم نيز بايد دانست؛ خداوند براي موقعيت هاي معنوي که برخي توان رسيدن به آن را ندارند، جايگزين هاي مناسبي نيز مشخص کرده است که نمونه هاي زير از آن جمله است: 1. روايت شده است که عده اي از بانوان خدمت رسول خدا (ص) رسيده و عرضه داشتند: اى پيامبر خدا! پاداش جهاد در راه خدا را ويژه مردان است! ما چه کنيم که بتوانيم چنين پاداشي را در يابيم؟ حضرتشان در پاسخ فرمودند: تلاشي که شما در خانه انجام مي دهيد، پاداشي برابر پاداش جنگ جويان راه خدا را برايتان به ارمغان مي آورد. [5] 2. گروهي از مستمندان خدمت رسول خدا (ص) رسيده و عرضه داشتند: ما توان مالي نداريم که بتوانيم انفاق کنيم، حج و عمره به جاي آوريم. بر اين اساس، بهشت مخصوص ثروتمندان خواهد شد! حضرت در پاسخ فرمودند: آن که از شما به خاطر خدا، وضعيت ناگوار خود را تحمل کرده و صبر را پيشه سازد، به مقاماتي خواهد رسيد که ثروت مندان از آن محروم اند. [6] د. رفتن به قبرستان و زيارت اهل قبور مورد تأکيد اسلام است. اين عمل، موجب آمرزش مردگان و تخفيف در عذاب آنها، همچنين عبرتي براي زندگان است. محمّد بن مسلم مىگويد: از امام صادق (ع) پرسيدم که آيا مردگان را زيارت کنيم؟ فرمود: بله. عرض کردم: وقتى ما به زيارتشان مىرويم، آيا آنان صداى ما را مىشنوند؟ فرمود: بله، به خدا سوگند، چنين است، مسلّما آنان از آمدن شما خبردار شده و شادمان مىگردند و با شما انس مىگيرند. [7] البته بايد توجه داشت که زيارت قبور افراد عادي، مربوط به مکان زندگي آنان است، و براي زيارت قبور بستگان، نيازي نيست شخص به مسافرت برود و تنها در قبور معصومان سفارش به مسافرت شده است. ياسر خادم از امام رضا (ع) نقل مىکند که حضرتش فرمود: جز براي زيارت قبر ما، انجام مسافرت مستقلي براي زيارت ديگر قبور مناسب نيست. [8] بنابراين، اگر شخصي بر اساس وصيتي که کرده، در شهر ديگري دفن شده باشد، بستگانش اگر بر سر مزار او نروند، عمل خلافي را مرتکب نشده اند. هـ. در مورد بخش پاياني پرسش گفتني است؛ يکي از دستورات مهم اسلام "وصيت" است. در قرآن مجيد و کلمات معصومان نيز به موضوع وصيت اشاره شده است. خداوند متعال در آيه 176 سوره بقره فرموده است: «نوشته شد بر شما که چون مرگ يکى از شما فرا رسد، اگر مالى دارد، وصيت کند براى پدر و مادر و نزديکان خويش به نيکى و اين حقى است بر پرهيزگاران». رسول خدا (ص) فرموده است: هر کس بدون وصيت بميرد، به مرگى همچون مرگ دوران جاهليت مرده است. [9] درباره وصيت، آنچه مهم است اين است که نبايد با وصيت عسر و حرج و يا زياني به ديگران وارد کرد. در روايتي از امام صادق (ع) نقل شده است؛ مردي از انصار وفات يافت. او کودکاني خردسال و شش برده داشت و هنگام وفات، تمام آن بردگان را آزاد کرد و مالي غير از آن نيز براي کودکان خود باقي نگذاشت. بازماندگانش به نزد رسول خدا (ص) آمده و موضوع را به اطلاع ايشان رساندند. پيامبر با شنيدن اين سخنان فرمود: اکنون با اين مرده چه کرديد؟! گفتند: او را دفن کرديم. پيامبر فرمود: اگر زودتر مطلع مي شدم، از دفن او در قبرستان مسلمانان جلوگيري مي کردم؛ زيرا او فرزندان خود را آن گونه رها کرده که دست گدائى بسوى مردم بگشايند.[10] امير المؤمنين (ع) در ارتباط با وصيت مي فرمايد: بهترين اندازه براي وصيت -که طبعا موجب محروميت وارثان نسبت به بخشي از ما ترک مي شود- يک پنجم دارايي است که خدا براي خودش نيز همين مقدار را برگزيده است و اگر شخصي به يک چهارم دارايي خود وصيت کرد، آخرين تلاش لازم را انجام داده است، اما وصيت به يک سوم دارايي را مي توان نوعي ظلم در حق بازماندگان به شمار آورد. [11] روايت ديگري از حضرتشان نيز بر اين مطلب تأکيد مي کند که هرگاه مستحبات به واجباتي که از جمله آنها رعايت حقوق مردم است، زياني رساند، بايد از آن صرف نظر شود. [12] با توجه به مطالب فوق، اگر شخصي وصيت به دفن در مکان مقدسي نموده و هزينه لازم براي نقل و انتقال را نيز با توجه به موازين شرعي و عرفي در نظر گرفته است، بايد به وصيت او عمل شود و تنها به دليل برخي محذورات عرفي که بسياري از آنها مورد تأييد اسلام نيستند، نبايد از آن سرپيچي شود. در غير اين صورت، وصيت او نافذ نخواهد بود. نمايه هاي مرتبط: فلسفه زيارت ائمه (ع)، 3045 (سايت: 3295) . زيارت قبور، 8146 (سايت: 8926) . تاکيد و سفارش معصومين به زيارت امام حسين (ع)، 7604 (سايت: 7659) . [1] برقي، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج 1، ص 72، دار الکتب الاسلامية، قم ،1371هـ. ق. [2] صدوق، محمد بن علي بن حسين بن بابويه القمي، علل الشرائع، ج 1، ص 296، انتشارات مکتبة الداوري. [3] کليني، محمد بن يعقوب، کافي، ج 1، ص 300، ح1، دار الکتب الاسلامية، تهران، 1365هـ ش. [4] طوسي، ابو جعفر محمد بن حسن، الأمالي ج 1، ص427، دار الثقافة ،قم،1414 ق. [5] نيشابوري، فتال، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ج 2، ص 376، انتشارات رضي، قم، بي تا. [6] مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 69، ص 48، مؤسسة الوفاء،بيروت، 1404 هـ ق. [7] ابن طاووس، سيد رضي الدين علي بن موسي، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص 85، بوستان کتاب، قم، بي تا. [8] حر عاملي، محمد بن الحسن، وسائل الشيعة، ج 14، ص 562، ح 19828، مؤسسة آل البيت، قم، 1409 هـ ق. [9] همان، ج 19، ص 259، ح 24546. [10] شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 186، دفتر انتشارات اسلامي، قم ، 1413 هـ ق. [11] همان، ج 4 ، ص 185. [12] مجلسي، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 68، ص 218. خلاصه پرسش آيا دفن مردگان در کنار قبور ائمه (عليهم السلام) براي آنها مفيد خواهد بود و اگر وصيت به چنين دفني، موجب آزار ديگران شود چه حکمي خواهد داشت؟ پرسش شخصي از دوستان اهل بيت (عليهم السلام)که تقريباً حق الناس به گردن نداشته و شايد کمي حق الله به گردن داشته باشد؛ وصيت به دفن خود نزد امام هشتم کرده است. پرسش ما اين است آيا دفن او در حرم ائمه يا امامزادگان در حساب و کتاب و قبر او تأثيري خواهد داشت؟ از شما خواهشمندم دليل نيز بياوريد؛ چرا که براي قانع کردن ديگران نياز به دليل دارم؟ مثلا به من مي گويند که بردن جسد از تهران تا مشهد براي نزديکان مرحوم سخت است و شايد آنان به سختي بيفتند در حالي که عرفا بايد بروند و حتي شايد دو روز از کسب و کارشان نيز زده و به دردسر افتاده و بگويند: "مرگ فلاني هم شده براي ما درد سر" يا آن که ما بايستي خرج اقامت شان را بدهيم که سنگين تر و سخت تر مي شود و يا آن که بگوييم افراد دورتر و نزديکان درجه سه و چهار نيايند، در حالي که ما دوست داريم همه حضور داشته باشند. اگر لطف نماييد دليلي را اقامه کنيد تا ما نيز اين دلايل را به خانواده مرحوم بگوييم. به جز دليل پرسشي دارم مبني بر اين که اگر فردي پول کافي براي دفن نزد امام هشتم ندارد، چه کند؟ پاسخ اجمالي به نام خدا اين مسئله نسبت به افراد مختلف فرق مي کند و اگر فردي مؤمن واقعي بوده و تلاشش در زندگي اين بوده که حقي را ضايع نکند، دفن او نزد اولياي الهي باعث آمرزش برخي کاستي ها و ارتقاي درجات معنوي او مي شود، اما اگر عملکرد او در دنيا بر معيار صحيحي نبوده، دفن در کنار اولياي الهي به تنهايي نمي تواند تأثيري در آمرزش او داشته باشد. گفتني است، اگر فردي علي رغم ميل باطني به دفن خود در کنار اين پيشوايان، به دليل عدم تمکن مالي و يا هر دليل ديگر چون قرار ندادن ديگران در زحمت (که موضوع پرسشتان بود) نتوانسته به اين هدف خويش دست يابد، خداوند به يقين پاداش نيت پاک او را فراموش نخواهد کرد. پاسخ تفصيلي اين پرسش از چند زاويه قابل بررسي است: الف. تأثير مثبت دفن در کنار قبور اولياي الهي، ب. مفيد بودن آن تنها در صورت نيت پاک و عملکرد مناسب متوفي در زمان زندگي، ج. تکليف افرادي که به دليل عدم تمکن مالي و يا هر دليل ديگر از اين فيض محروم مي شوند، د. فضيلت زيارت قبور و وظائف بستگان در اين ارتباط، هـ. اهميت وصيت و لزوم عمل به آن در صورت وجود شرايط، اکنون به همين ترتيب، به بررسي موارد فوق مي پردازيم: الف. در مورد بخش اول بايد گفت: آموزه هاي اسلامي، تفاوت در جايگاه دفن و برتري برخي جايگاه ها را بر برخي ديگر تأييد مي کند که به چند نمونه آن اشاره مي کنيم: 1. دفن انسان ها حتي برخي گناهکاران در کنار مکه مي تواند موجب امنيت آنها در روز قيامت باشد. [1] 2. امام صادق (عليه السلام) مي فرمايد: پروردگار به حضرت موسي (عليه السلام) وحي فرمود که استخوان هاي حضرت يوسف (عليه السلام) را از رود نيل بيرون آورد. حضرت موسي (عليه السلام) بعد از عمل به اين دستور، پيکر ايشان را به شام برده و در آن جا دفن کرد و به همين جهت اهل کتاب (يهوديان و مسيحيان)، پيکر مردگان خويش را به شام برده و در آن جا دفن مي کنند. [2] 3. امام حسن مجتبي (عليه السلام) به برادرشان امام حسين (عليه السلام) سفارش کردند که در صورت امکان، ايشان را در کنار قبر پيامبر خدا (صلي الله عليه واله) به خاک بسپارند. [3] ب. در مورد بخش دوم بايد توجه داشت؛ چنين دفني در صورتي اثر کامل خود را بر جاي خواهد نهاد که ميت از افراد با ايمان (گرچه گناهکار) باشد، اما افراد بي ايمان و آناني که مرتکب گناهان بزرگ مي شوند، نبايد اميد چنداني به آمرزش کامل خود، تنها به دليل مجاورت مدفنشان با محل دفن دوستي از دوستان خداوند داشته باشند. در اين راستا، اين داستان ما را در رسيدن به مطلوب ياري مي رساند: پيامبر خدا (صلي الله عليه واله) با حالتي عزادار در تشييع جنازه يکي از بهترين ياران خود حاضر شده و او را با دستان خود به خاک سپرده، ساختن قبر او را بر عهده گرفت! مادر سعد با مشاهده اين وضعيت، خطاب به فرزندش گفت که بهشت گواراي وجودت باد!، اما پيامبر (صلي الله عليه واله) رو به او کرده و فرمود: در کارى که مربوط به خداوند است با قاطعيت سخن مگو! هم اکنون سعد، دچار فشار قبر گرديد. بعد از آن که مردم از قبرستان برگشتند، گروهي از پيامبر (صلي الله عليه واله) پرسيدند: اي پيامبر خدا! شما نسبت به جنازه سعد احترام فراواني کرده و در طول تشييع او رفتاري بي سابقه انجام داديد و ...، اما سپس فرموديد که سعد دچار فشار قبر شد؟ فرمود آرى! سعد دچار فشار قبر گرديد؛ زيرا پارهاى از رفتارهاى او با خانواده اش چندان مناسب نبود. [4] اگر چنين رفتاري از پيامبر (صلي الله عليه واله) در زمان زندگي مبارکشان نتواند کيفر را به صورت کامل از انساني با ايمان منتفي کند، نتيجه خواهيم گرفت که دفن در کنار او و فرزندانش گرچه بسيار مفيد است، اما به تنهايي کافي نيست. ج. در مورد بخش سوم نيز بايد دانست؛ خداوند براي موقعيت هاي معنوي که برخي توان رسيدن به آن را ندارند، جايگزين هاي مناسبي نيز مشخص کرده است که نمونه هاي زير از آن جمله است: 1. روايت شده است که عده اي از بانوان خدمت رسول خدا (صلي الله عليه واله) رسيده و عرضه داشتند: اى پيامبر خدا! پاداش جهاد در راه خدا را ويژه مردان است! ما چه کنيم که بتوانيم چنين پاداشي را در يابيم؟ حضرتشان در پاسخ فرمودند: تلاشي که شما در خانه انجام مي دهيد، پاداشي برابر پاداش جنگ جويان راه خدا را برايتان به ارمغان مي آورد. [5] 2. گروهي از مستمندان خدمت رسول خدا (صلي الله عليه واله) رسيده و عرضه داشتند: ما توان مالي نداريم که بتوانيم انفاق کنيم، حج و عمره به جاي آوريم. بر اين اساس، بهشت مخصوص ثروتمندان خواهد شد! حضرت در پاسخ فرمودند: آن که از شما به خاطر خدا، وضعيت ناگوار خود را تحمل کرده و صبر را پيشه سازد، به مقاماتي خواهد رسيد که ثروت مندان از آن محروم اند. [6] د. رفتن به قبرستان و زيارت اهل قبور مورد تأکيد اسلام است. اين عمل، موجب آمرزش مردگان و تخفيف در عذاب آنها، همچنين عبرتي براي زندگان است. محمّد بن مسلم مىگويد: از امام صادق (عليه السلام) پرسيدم که آيا مردگان را زيارت کنيم؟ فرمود: بله. عرض کردم: وقتى ما به زيارتشان مىرويم، آيا آنان صداى ما را مىشنوند؟ فرمود: بله، به خدا سوگند، چنين است، مسلّما آنان از آمدن شما خبردار شده و شادمان مىگردند و با شما انس مىگيرند. [7] البته بايد توجه داشت که زيارت قبور افراد عادي، مربوط به مکان زندگي آنان است، و براي زيارت قبور بستگان، نيازي نيست شخص به مسافرت برود و تنها در قبور معصومان سفارش به مسافرت شده است. ياسر خادم از امام رضا (عليه السلام) نقل مىکند که حضرتش فرمود: جز براي زيارت قبر ما، انجام مسافرت مستقلي براي زيارت ديگر قبور مناسب نيست. [8] بنابراين، اگر شخصي بر اساس وصيتي که کرده، در شهر ديگري دفن شده باشد، بستگانش اگر بر سر مزار او نروند، عمل خلافي را مرتکب نشده اند. هـ. در مورد بخش پاياني پرسش گفتني است؛ يکي از دستورات مهم اسلام "وصيت" است. در قرآن مجيد و کلمات معصومان نيز به موضوع وصيت اشاره شده است. خداوند متعال در آيه 176 سوره بقره فرموده است: «نوشته شد بر شما که چون مرگ يکى از شما فرا رسد، اگر مالى دارد، وصيت کند براى پدر و مادر و نزديکان خويش به نيکى و اين حقى است بر پرهيزگاران». رسول خدا (صلي الله عليه واله) فرموده است: هر کس بدون وصيت بميرد، به مرگى همچون مرگ دوران جاهليت مرده است. [9] درباره وصيت، آنچه مهم است اين است که نبايد با وصيت عسر و حرج و يا زياني به ديگران وارد کرد. در روايتي از امام صادق (عليه السلام) نقل شده است؛ مردي از انصار وفات يافت. او کودکاني خردسال و شش برده داشت و هنگام وفات، تمام آن بردگان را آزاد کرد و مالي غير از آن نيز براي کودکان خود باقي نگذاشت. بازماندگانش به نزد رسول خدا (صلي الله عليه واله) آمده و موضوع را به اطلاع ايشان رساندند. پيامبر با شنيدن اين سخنان فرمود: اکنون با اين مرده چه کرديد؟! گفتند: او را دفن کرديم. پيامبر فرمود: اگر زودتر مطلع مي شدم، از دفن او در قبرستان مسلمانان جلوگيري مي کردم؛ زيرا او فرزندان خود را آن گونه رها کرده که دست گدائى بسوى مردم بگشايند.[10] امير المؤمنين (عليه السلام) در ارتباط با وصيت مي فرمايد: بهترين اندازه براي وصيت -که طبعا موجب محروميت وارثان نسبت به بخشي از ما ترک مي شود- يک پنجم دارايي است که خدا براي خودش نيز همين مقدار را برگزيده است و اگر شخصي به يک چهارم دارايي خود وصيت کرد، آخرين تلاش لازم را انجام داده است، اما وصيت به يک سوم دارايي را مي توان نوعي ظلم در حق بازماندگان به شمار آورد. [11] روايت ديگري از حضرتشان نيز بر اين مطلب تأکيد مي کند که هرگاه مستحبات به واجباتي که از جمله آنها رعايت حقوق مردم است، زياني رساند، بايد از آن صرف نظر شود. [12] با توجه به مطالب فوق، اگر شخصي وصيت به دفن در مکان مقدسي نموده و هزينه لازم براي نقل و انتقال را نيز با توجه به موازين شرعي و عرفي در نظر گرفته است، بايد به وصيت او عمل شود و تنها به دليل برخي محذورات عرفي که بسياري از آنها مورد تأييد اسلام نيستند، نبايد از آن سرپيچي شود. در غير اين صورت، وصيت او نافذ نخواهد بود. نمايه هاي مرتبط: فلسفه زيارت ائمه (ع)، 3045 (سايت: 3295) . زيارت قبور، 8146 (سايت: 8926) . تاکيد و سفارش معصومين به زيارت امام حسين (ع)، 7604 (سايت: 7659) . [1] برقي، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج 1، ص 72، دار الکتب الاسلامية، قم ،1371هـ. ق. [2] صدوق، محمد بن علي بن حسين بن بابويه القمي، علل الشرائع، ج 1، ص 296، انتشارات مکتبة الداوري. [3] کليني، محمد بن يعقوب، کافي، ج 1، ص 300، ح1، دار الکتب الاسلامية، تهران، 1365هـ ش. [4] طوسي، ابو جعفر محمد بن حسن، الأمالي ج 1، ص427، دار الثقافة ،قم،1414 ق. [5] نيشابوري، فتال، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ج 2، ص 376، انتشارات رضي، قم، بي تا. [6] مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، ج 69، ص 48، مؤسسة الوفاء،بيروت، 1404 هـ ق. [7] ابن طاووس، سيد رضي الدين علي بن موسي، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص 85، بوستان کتاب، قم، بي تا. [8] حر عاملي، محمد بن الحسن، وسائل الشيعة، ج 14، ص 562، ح 19828، مؤسسة آل البيت، قم، 1409 هـ ق. [9] همان، ج 19، ص 259، ح 24546. [10] شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 186، دفتر انتشارات اسلامي، قم ، 1413 هـ ق. [11] همان، ج 4 ، ص 185. [12] مجلسي، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 68، ص 218. http://www.islamquest.net
ویرایش ارسال توسط : محمدELE
در تاریخ : یکشنبه ۲۳ دی ۱۳۹۷ ۰۴:۵۰ بعد از ظهر می پسندم 1 0 1
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
||||
|
|
|
|||
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|
برچسب ها
|
| آیا ، زمان ، مکان ، مقدس ، تأثیری ، در ، قبر ، انسان ، دارد؟ ، |
|
|
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
