بسم الله الرحمن الرحیم
محدث عالي مقام شيعه جناب صدوق (متوفي381 ه) در کتاب ارزشمند امالي - مجلس بيست و يکم – به سند خود از جابربن عبدالله روايت مي کند که: «عنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ لَمَّا قَدِمَ عَلِيٌّ عليه السلام عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله بِفَتْحِ خَيْبَرَ قَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ لَوْ لَا أَنْ تَقُولَ فِيكَ طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِي مَا قَالَتِ النَّصَارَى لِلْمَسِيحِ عِيسَى بْنِ مَرْيَمَ لَقُلْتُ فِيكَ الْيَوْمَ قَوْلًا لَا تَمُرُّ بِمَلَإٍ إِلَّا أَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ رِجْلَيْكَ وَ مِنْ فَضْلِ طَهُورِكَ يَسْتَشْفُوا بِهِ وَ لَكِنْ حَسْبُكَ أَنْ تَكُونَ مِنِّي وَ أَنَا مِنْكَ تَرِثُنِي وَ أَرِثُكَ وَ أَنَّكَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي وَ أَنَّكَ تُبْرِئُ ذِمَّتِي وَ تُقَاتِلُ عَلَى سُنَّتِي وَ أَنَّكَ غَداً عَلَى الْحَوْضِ خَلِيفَتِي وَ أَنَّكَ أَوَّلُ مَنْ يَرِدُ عَلَيَّ الْحَوْضَ وَ أَنَّكَ أَوَّلُ مَنْ يُكْسَى مَعِي وَ أَنَّكَ أَوَّلُ دَاخِلِ الْجَنَّةِ مِنْ أُمَّتِي وَ أَنَّ شِيعَتَكَ عَلَى مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ مُبْيَضَّةً وُجُوهُهُمْ حَوْلِي أَشْفَعُ لَهُمْ وَ يَكُونُوا غَداً فِي الْجَنَّةِ جِيرَانِي وَ أَنَّ حَرْبَكَ حَرْبِي وَ سِلْمَكَ سِلْمِي وَ أَنَّ سِرَّكَ سِرِّيَ وَ عَلَانِيَتَكَ عَلَانِيَتِي وَ أَنَّ سَرِيرَةَ صَدْرِكَ كَسَرِيرَتِي وَ أَنَّ وُلْدَكَ وُلْدِي وَ أَنَّكَ تُنْجِزُ عِدَاتِي وَ أَنَّ الْحَقَّ مَعَكَ وَ أَنَّ الْحَقَّ عَلَى لِسَانِكَ وَ قَلْبِكَ وَ بَيْنَ عَيْنَيْكَ الْإِيمَانُ مُخَالِطٌ لَحْمَكَ وَ دَمَكَ كَمَا خَالَطَ لَحْمِي وَ دَمِي وَ أَنَّهُ لَنْ يَرِدَ عَلَيَّ الْحَوْضَ مُبْغِضٌ لَكَ وَ لَنْ يَغِيبَ عَنْهُ مُحِبٌّ لَكَ حَتَّى يَرِدَ الْحَوْضَ مَعَكَ قَالَ فَخَرَّ عَلِيٌّ ع سَاجِداً ثُمَّ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْعَمَ عَلَيَّ بِالْإِسْلَامِ وَ عَلَّمَنِي الْقُرْآنَ وَ حَبَّبَنِي إِلَى خَيْرِ الْبَرِيَّةِ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ إِحْسَاناً مِنْهُ وَ فَضْلًا مِنْهُ عَلَيَّ قَالَ فَقَالَ النَّبِيُّ صلي الله عليه وآله لَوْ لَا أَنْتَ لَمْ يُعْرَفِ الْمُ?ْمِنُونَ بَعْدِي» (و نيز بنگريد: المسترشد في الإمامة : 636) جالب است که با وجود فشارهاي دشمنان امام در مورد کتمان فضائل حضرت و از بين بردن شيعيان و ارادتمندان و همچنين ترس حاکم بر بسياري از پيروان ايشان در نقل اينگونه مطالب، باز هم حجم بسيار زيادي از ميراث تاريخي ما را مباحث فضائل تشکيل مي دهد «جابر مي گويد که چون علي عليه السلام از فتح خيبر به نزد پيامبر صلي الله عليه وآله بازگشت، حضرت فرمودند: اگر نبود که گروهي از امت من همانند مسيحيان درباره عيسي به انحراف کشيده مي شدند هر آينه در باره تو چيزي مي گفتم که از هيچ مکاني عبور نمي کردي مگر خاک پايت را بر مي داشتند و از آب وضوي تو را به نيت شفا استفاده مي کردند. اما همين براي تو کافي است که از من هستي و من از تو هستم و تو از من ارث مي بري و من از تو ارث مي برم و تو منزلت هارون را به موسي نسبت به من داري و تو ذمه مرا از ديونم پاک مي کني و بر اساس سنت من جنگ مي نمايي و تو در فرداي قيامت و بر سر حوض(کوثر) خليفه من هستي و اولين فردي خواهي بود که در آنجا بر من وارد مي شوي و با من لباس (بهشتي) مي پوشي و تو اولين فرد از امت من خواهي بود که وارد بهشت مي شود و شيعيان تو در آن روز بر روي منابري از نور با چهره هايي نوراني در اطراف من قرار دارند و من آنان را شفاعت مي کنم و آنها در بهشت همسايه هاي من خواهند بود. جنگ با تو جنگ با من است و آشتي با تو آشتي با من، و سرّ و علن تو، سرّ و علن من و اسرار سينه تو اسرار سينه من است و فرزندان تو فرزندان من هستند و تو هستي که وعده هاي مرا محقق مي کني و حق با تو و بر زبان و چشم و در برابر ديد توست، و ايمان با گوشت و خون تو درآميخته همانگونه که با گوشت و خون من آميخته است. و هرگز دشمن تو بر حوض کوثر بر من وارد نخواهد شد و دوست تو از آنجا محروم نمي گردد. جابر مي گويد: چون به اينجا رسيد امام علي عليه السلام به سجده افتاد و گفت: حمد خداي را که از روي فضل و احسانش، با اسلام بر من نعمت داد و مرا قرآن آموخت و نزد بهترين بندگانش خاتم انبيا و سيد مرسلين محبوب گردانيد. پيامبر صلي الله عليه وآله فرمودند: اگر تو نبودي پس از من مومنين از غيرمومنين شناخته نمي شدند.» اميدواريم که خدا همه ما را از شيعيان و پيروان واقعي آن امام همام قرار دهد. http://zaer.hajj.ir/forum
ویرایش موضوع توسط : غم هجران
در تاریخ : پنجشنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۱۲:۱۰ قبل از ظهر
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
