ممنون از نظر شما...

 سلام . با نظر خواهرم بانوی افتاب موافقم . 
 البته فکر می کنم بستگی به شرایط داشته باشه ...هر دو مدلش بوده . یعنی مثلا در نهضت سواد اموزی معلم می رفت دنبال دانش اموز و کلاس تشکیل می داد ...

با سلام
معمولا تا معلم خودش را ثابت نکرده محوریت با دانش آموزه
(پیامبران هم بعد از اثبات ادعاشون محوریت پیدا کردند)
به مرور که دانش آموز خودش را پیدا کرد ، بیدار شد و تشنه آموختن شد عکسش صادقه
یه وقتی هم دانش آموز به نیازش پی میبره و مشقت آموختن را
به جان میخره و به دنبال استاد دیار به دیار میره .

ممنون از نظر شما...
معلم و متعلم به نظر من اونقدر واژه ی گسترده ای هستند که بشه استاد و دانشجو رو هم داخل در این چارچوب قرار داد...
بنده منظورم کلی بود و شامل تمام جویندگان علم و معرفت میشه

با سلام ...
ضمن احترام به نظر همه دوستان ،شاید دیدگاه من کمی متفاوت از نظر جمع یا اکثریت باشه ...
از دید من معلم فردیه که چراغ علم و تفکر صحیح و بینش درست رو در فرد یا افراد روشن میکنه،فردی که میتونه باعث بیداری وجدان خفته جمعی و یا باعث به خود آمدن از غفلت و نااگاهی باشه،به نظرم هر فردی در این تعریف میتونه معلمی باشه برای افراد پیرامون خودش.از پیامبران و اولیای خدا گرفته تا مراجع تا معلمان مدرسه و دانشگاه،تا حتی افرادی که امر به معروف و نهی از منکر میکنن و ...
حالا به اینجا میرسیم که آیا یک معلم واقعی منتظر میمونه تا افراد به سمتش بیان؟اگه معلم ،معلم باشه،یعنی اگه نقش و ومسئولیتش رو درست درک کرده باشه هیچ وقت منتظر نمیشه تا بقیه برای یادگیری به سمتش بیان،کار معلم هدایته،آموزشه،بیداریه،آگاهیه،وظیفه معلم فقط محدود به کسانی نیست که پیرامونش هستن بلکه همه افراد رو در برمیگیره،پس حتی اگه کسانی هم هستن که بنا به هر دلیلی حالا غفلت،تنبلی،سستی،بی علاقگی و .. به سمت یادگیری نمیان این مسئولیت اون معلمه که به سمتشون بره و هدایتشون کنه البته تا جایی که در توانش هست و نه بیشتر ..
همون طور که انبیا و اولیای خدا عمل کردن
همون طور که معلمان دلسوز مدرسه و دانشگاه با روش های مختلف کسانی که از درس خوندن طفره میرن رو تشویق و علاقه مند میکنن و فقط نگاهشون به اون شاگرد اول کلاس نیست
همون طور که هستن کسانی در جامعه تا به موقع افرادی که بینش اسلامی و دینیشون کمرنگ شده ارشاد کنن
و صد تا نمونه دیگه
اگه تو این نمونه های بالا دقت کنید در هیچ کدوم از اون موراد متعلم سمت معلم نرفته بلکه این معلمه که سمت متعلم رفته ...
البته باز میگم این نظر و باور کنه و ممکنه دچار ایراداتی هم باشه
یا علی

ممنون از نظر شما...

اول محوریت با متعلمه و معلم باید بره سراغ متعلم. همانطور که امامان و پیامبران به سراغ مردم میرفتن.
در مرحله دوم محوریت با معلم میشه و کم کم متعلمان جمع میشن دور معلم

ممنون از نظر شما...