جز مرگ منش درمان نیست

آه ازین درد که جز مرگ منش درمان نیست  این همه رنج کشیدیم و نمی دانستیم  که بلاهای وصال تو، کم از هجران نیست  آنچنان سوخته این خاک بلاکش که دگر انتظار مددی از کرم باران نیست به وفای تو طمع بستم و عمر از کف رفت  آن خطا را به حقیقت کم ازین تاوان نیست  این چه تیغ است که در هر رگ من زخمی ازوست  گر بگویم که تو در خون منی بهتان نیست  رنج دیرینه ی انسان به مداوا نرسید  علت آن است که بیمار و طبیب انسان نیست  صبر بر داغ دل سوخته باید چون
[c lv' lka nvlhk kdsj