| آخرین ارسال ها |
| نوار پیام ها |
|
مدیریت پیام ها |
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
| اطلاعات نویسنده |
شنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۳ ۱۱:۳۸ بعد از ظهر
|
|||||||||
|
بانو
شماره عضویت :
113
حالت :
ارسال ها :
123
محل سکونت : :
قم
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
189
اعتبار کاربر :
771
پسند ها :
150
تشکر شده : 71
|
تحلیل رضا و خوشنودی: انسانی که از دنیاپرستی و خود پرستی نجات بیابد؛ انسانی که از تزلزل نعمت های بیرون و از تزلزل قدرت های خویش جدا شود و به جای تکیه بر دارایی ها و نعمات ها، به قَدَر و قضا؛ یعنی به اندازه ها و خواسته های خدا روی بیاورد، دیگر همیشه آرام است و در هر کلاسی درس خود را می آورد. این وجود، مطمئن است و اطمینان او، با ذکر تحقق یافته: « أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ». (رعد،28) با نعمت های دنیا و با قدرت های انسان، با هیچ کدام آرامشی نیست؛ که بلاء و رنج و درگیری هست و تزلزل و بن بست هست. دنیاپرستی و خودپرستی، اطمینان نمی آورد. با یاد خدا و با توجه به اینکه اندازه ها و قدر، قضا و حمکی که به دنبال دارد، غرور و یأس می شکند و اطمینان به قدر، جایگزین اطمینان به نعمت و اطمینان به خویش می شود. این نفس مطمئن، می تواند به سوی خدا بازگردد و از اسارت کارها و تلاش های خود نجات بیابد: « ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ »(فجر،27) ؛ بازگشت انسان به سوی خدا، در این لحظه، اطمینان است؛ وگرنه در هنگام تزلزل ، انسان از خدا جدا می شود و به سوی دنیا و خویش باز می گردد. همان طور که با تجربه بن بست، به آگاهی می رسد و به یاد خدا و ذکر او، به سوی او روی می آورد. « یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ، ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً »(فجر، 27و 28) با این اطمینان و رجعت، رضا و رضوان شکل می گیرد. رضا از خدا، از دنیا، از زندگی، از آدم ها؛ چون برای تو موقعیت ها مهم نیست، که تو به برخوردهای مناسب فکر می کنی؛ چون تو پشتوانه محبت و زیبایی حق را داری و خوشنودی تو، به کارایی و بازدهی تو انجامیده و تو را به این مقام رضوان رسانده. تسبیح، عامل رضا بود، و شتاب و سبقت، عامل رضوان و خوشنودی حق است. در سوره طه آمده که: «فَسَبِّحْ ...ِ لَعَلَّکَ تَرْضَى » (طه، 130). با تسبیح، شاید به رضا و خوشنودی برسی؛ چون اگر در هستی و در کار حق، ضعف و کسری نباشد و کارها بر عهده تو باشد، دیگر گلایه ای نیست. و باز در سوره طه، موسی در جواب سؤال خداوند که می پرسد: « وَمَا أَعْجَلَکَ عَنْ قَوْمِکَ یَا مُوسَى » (طه،83) چقدر با شتاب از قوم خود جدا شدی، ای موسی؛ می گوید: « وَعَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضَى » (طه، 84)؛ من با شتاب آمدم که تو از من خوشنود شوی و از من راضی باشی. پس شتاب و سبقت، عامل رضوان و خوشنودی حق است. و این گونه، انسان ریشه دار به بار می نشیند و سر برمی دارد و بالا می رود.
می پسندم 1 0 1 
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||||||||
|
|
|||||||||
| اطلاعات نویسنده |
رضا و رضوان (10)
یکشنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۳ ۰۵:۵۶ قبل از ظهر
[1]
|
|||
|
مدیر انجمن آموزش زبان عربی
.jpg "تصویر مطهره سادات شخصی")
شماره عضویت :
1116
حالت :
ارسال ها :
871
جنسیت :
تعداد بازدیدکنندگان :
116
اعتبار کاربر :
4323
پسند ها :
713
تشکر شده : 1006
وبسایت من :
وبسایت من
|
تسبیح، عامل رضا بود، و شتاب و سبقت، عامل رضوان و خوشنودی حق است.
می پسندم 1 0 1
تعداد آنلایک ها ( 0 ) از این کاربر
|
|||
|
|
|
|||
| امکان افزودن پاسخ به این موضوع وجود ندارد امکان افزودن موضوع در این بخش وجود ندارد |
|
برچسب ها
|
| رضا ، رضوان ، (10) ، |
|
|
دانلود محتوای موضوع
پرینت موضوع
ارسال این موضوع به یک دوست
