دکتر شریعتی: عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی،دوست داشتن پیوندی خودآگاه واز روی بصیرت روشن و زلال.

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است،

دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج میگیرد.

 عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست، و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر میگذارد

دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می کند.

 عشق طوفانی ومتلاطم است،دوست داشتن آرام و استوار و پروقار وسرشاراز نجابت.

 عشق جنون است و جنون چیزی جز خرابی و پریشانی "فهمیدن و اندیشیدن "نیست،

دوست داشتن ،دراوج،از سر حد عقل فراتر میرود و فهمیدن و اندیشیدن را از زمین می کند و باخود به قله ی بلند اشراق می برد.

عشق زیبایی های دلخواه را در معشوق می آفریند،دوست داشتن زیبایی های دلخواه را در دوست می بیند و می یابد.

 عشق یک فریب بزرگ و قوی است،دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق.

 عشق در دریا غرق شدن است،دوست داشتن در دریا شنا کردن.

 عشق بینایی را می گیرد،دوست داشتن بینایی می دهد.

عشق خشن است و شدید و ناپایدار،دوست داشتن لطیف است و نرم و پایدار.

 عشق همواره با شک آلوده است،دوست داشتن سرا پا یقین است و شک ناپذیر.

 ازعشق هرچه بیشتر نوشیم سیراب تر می شویم،از دوست داشتن هرچه بیشتر ،تشنه تر.

 عشق نیرویی است در عاشق ،که او را به معشوق می کشاند،دوست داشتن جاذبه ای در دوست،که دوست را به دوست می برد.

عشق تملک معشوق است،دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست.

عشق معشوق را مجهول و گمنام می خواهد تا در انحصار او بماند،

دوست داشتن دوست را محبوب و عزیز میخواهد ومیخواهد که همه ی دل ها آنچه را او از دوست

در خود دارد ،داشته باشند.

در عشق رقیب منفور است،در دوست داشتن است که: "هواداران کویش را چو جان خویشتن دارند" که حسد شاخصه ی عشق است.

عشق معشوق را طعمه ی خویش میبیند و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید و اگر ربود با هردو دشمنی می ورزد.

به گل گفتم : عشق چیست ؟ گفت : از من خوشکل تر است ...

به پروانه گفتم : عشق چیست ؟ گفت : از من زیباتر است...

به شمع گفتم : عشق چیست ؟ گفت : از من سوزان تر است...

 به عشق گفتم : تو چیستی ؟ گفت : نگاهی بیش نیستم...

وقتي سرما مي خوريم نشانه اصلي آن آبريزش بيني ،گرفتن گلو و بي حالي ست اما اين ها علت سرما خوردگي نيستند علت سرما خوردگي يک ويروس است در عشق نيز علت آن "حس جنسي"و "حس تملک "است اما" توهم" و "کوري عقل " پديدار عشق و صفات اصلي آنند. وقتي شما شخصي را مي بينيد که کسي را مي پرستد و درباره اش دچار توهم است و غير عقلانی او را مي ستايد و آرزوی وصل او را دارد و او را بی زمان و بی مکان برای خود می خواهد  با يک عاشق روبروييد.
با شخصي بسيار تحريك كننده و مجذوب كننده آشنا شده هرگز حاضر نيست او را از دست بدهد و می خواهد همیشه و همه جا مالک او باشد.جوشش بي زمان و مکان حس تملک و غريزه جنسي  که قبلا آن را تجربه نکرده بود  را عميقا در خود حس مي كند.حالش بد است اضطراب دارد بي قرار است خيالبافي مي کند کم خواب شده عصبي ست بي منطق شده و فقط مي خواهد به او فکر کند وبا صرف هر آنچه که به عنوان جان و مال و حیثیت در چنته دارد به او برسد فقط و فقط.  و به قول شوپنهاور تبدیل به اراده کور معطوف به معشوق می شود.
براي همين است که صفت مجنون را در وصف عاشق به کار مي برند.مجنون يعني جن زده و رفتار عاشق شبيه به يک جن زده است گويي مسخ شده و عقلش را از دست داده است.- عاشق  به شكل يك عقل گريز خود را نشان مي دهد. مي دانيم كه عقل  چيزي است ما را به حيوان شرف و برتري مي دهد.و  مرض اينجاست.معشوق پر از عيب و ايراد است و عاشق جز حسن چيزي در او نمي بيند(چو بر ديده مجنون نشيني .در رخ ليلي به جز خوبي نبيني) اين 1- كوري و 2- توهم ايده آل بودن بلايي سخت است و از مشخصات بارز عشق است..من كوهنورداني را ديدم كه قصد داشتند از جايي سخت بگذرند به آنها گفتم اين ديگر چه ورزشي است كه خطر مرگ بالايي بهمراه دارد يكي از آنها گفت اين عشق است ورزش نيست درست چند روز بعد خبر سقوط  يكي از آنها رسيد. درست مي گفت : كار عشق بود زيرا كار عقل سنجش شرايط به نفع جان است و كار عشق احتمالا رسيدن به مقصد به قيمت جان .(به تيغم گر زني منت پذيرم ماه من!)
دوست داشتن عقلانیست و عشق .....