 مُحَرَّم جان؛ خدانگهدارت!... نمى دانم دوباره تو را خواهم ديد يا نه؟!... اما اگر وزيدى و از سَرِ كوى من گذشتى، سلامَم را به ارباب برسان!... بگو فلانى،"ناكام" از دنيا رفت!... چون كربلاى تو را نديده، جان داد!
بگو همیشه برایَت مشکی به تَن می کرد و دوست داشت نامَش با نام تو عجین شود!... گرچه جوانی می کرد، اما به سَرِ سوزنی هم که شده، تو را از تَهِ دل دوست داشت!...
 با چای روضه، صفا می کرد و سَرَش درد می کرد برای نوکری!... مُحَرَّم جان؛ تو را به خدا می سپارم!... و دلم شور می زند برای "صَفر"ی که از "سَفَر" می رسد!...محرم جان خدانگهدارت |