بسمه تعالی  وقف هرکس در هنگام صحبت کردن و یا خواندن یک متن ناچار است برای تجدید نفس، کلام خود را قطع و سپس یه صحبت یا خواندن ادامه دهد که به این عمل وقف می گویند. وقف در لغت به معنای ایستادن (عدم حرکت) و در اصطلاح به معنای قطع صوت و نفس به هنگام قرائت می باشد. وقف در سه حالت انجام می پذیرد: زمانی که به آخر آیات می رسیم. زمانی که به یکی از علائم وقف برخورد می نماییم. زمانی که به دلایل مختلف از قبیل کمبود نفس، سرفه، عطسه و... به ناچار وقف می نماییم (وقف اضطراری).نحوۀ وقف بر آخر کلمات وقف اسکان: اسکان یعنی ساکن نمودن. اگر حرف آخر کلمه دارای یکی از حرکات کوتاه (ــَـــِـــُـ) و یا دارای تنوین کسره و ضمّه باشد (ــٍـــٌــ) در هنگام وقف، ساکن می گردد. وَلَـدَ در حالت وقف ← وَلَـدْ رَحْـمـنِ در حالت وقف ← رَحْـمـنْ یُـریٖـدُ در حالت وقف ← یُـریٖـْد قُـرْءانٌ مُبـٖیـنٌ در حالت وقف ← قُـرْءانٌ مُبـٖیـنْ حَـظٍّ عَـظـٖیـمٍ در حالت وقف ← حَـظٍّ عَـظـٖیـمْ وقف ابدال: ابدال به معنی تبدیل کردن می باشد. در وقف ابدال علامت یا حرف آخر برخی از کلمات به علامت یا حرف دیگری تبدیل می شود. موارد این نوع وقف عبارتند از: اگر حرف آخر کلمه دارای تنوین فتحه (ــًــ) باشد، در هنگام وقف، تنوین حذف شده و به الف مدی (ٰا) تبدیل می شود.کِـتـٰابـًا در حالت وقف ← کِـتـٰابـٰـا هُـدیً در حالت وقف ← هُـدیٰ اگر حرف آخر کلمه ، تاء گرد باشد (ۃ - ﺔ) ، در هنگام وقف، تبدیل به هاء ساکن (هْ - ﮫْ) می گردد.اَقِـمِ الصَّلــٰوۃَ در حالت وقف ← اَقِـمِ الصَّلــٰوهْ راضِـیَـﺔً در حالت وقف ← راضِـیَـهْ فـٖی زُجـاجَـﺔٍ در حالت وقف ← فـٖی زُجـاجَـهْ یاء مفتوحی که قبلش کسره بیاید (ــِــ یَ) به هنگام وقف به یاء کشیده (یاء مدّی) تبدیل می گردد.مانند: هـِـیَ در حالت وقف ← هــٖی رَواسِیَ در حالت وقف ← رَواسٖی واو مفتوحی که قبلش ضمه بیاید (ــُــ و) به هنگام وقف به واو کشیده (واو مدّی) تبدیل می گردد.هُـوَ در حالت وقف ← هُـو لِـتَـتْـلُـوَا در حالت وقف ← لِـتَـتْـلُـوا وقف بدون تغییر اگر در آخر کلمه حرف ساکن و یا یکی از حروف مدّی قرار گیرد، در هنگام وقف هیچ تغییری در آن صورتت نگرفته و به همان شکل که نوشته شده خوانده می شود. مانند: وَانْـحَـرْ - فَـطَـهّــرْ – وَالـضُّـحـیٰ |